Koh Chang Lonely Beach - Thailand

Strand in zicht!! Eindelijk, na een paar weken van intensieve en educatieve activiteiten (Waar vindt je koffiebonen op het Bolavenplateau, hoe houd je je kajak stabiel op de Mekong en hoe voorkom je de lancering van een peperpitje in je oog tijdens een kookcursus) is het dan eindelijk tijd voor ongestoord niks doen. Toch een van de manieren waarop ik het best tot m'n recht kom zegmaar.

 

Na de kookcursus in Phnom Penh heb ik de dagen erna per fiets Phnom Penh doorkruist. Op het eerste gezicht regelrechte zelfmoord maar het is net carnaval beneden de rivieren, je beweegt gewoon mee met de rest dan is het eigenlijk hartstikke gezellig. 's Avonds stond er uiteraard nog het culinaire feestje bij Restaurant Romdeng op het programma waarvan ik de vorige dag een uitnodiging had bemachtigd. Ik had nog steeds geen idee waar het feest voor gegeven werd maar laat ik nou niet de beroerdste zijn om daarom niet naar een feestje te gaan. Dus ik in m'n hipste outfit, je wilt per slot van rekening niet under-dressed aankomen, op de fiest door donker Phnom Penh. Gelukkig hebben de Fransen hier nog iets goed gedaan, de namen van de straten zijn erg eenvoudig van van oost naar west heb straten met even getallen van noord naar zuid oneven getallen. Erg handig in een land waar taxi-chauffeurs of motor-bestuurders nauwelijks engels spreken en iedere vraag met een overtuigend "Yes" beantwoorden. Let je niet op dan rijden ze je desnoods zo naar de Vietnamese grens i.p.v. de supermarkt. Maar ik was met de fiets en kwam dus sowieso goed en veilig aan.

Ik bleek gelukkig niet de enige die niet wist waar het feest over ging. Ik ontmoete een leuke Zweeds drietal dat net als ik ondanks onze hippe outfits lang niet zo hip waren als alle anderen. Blijkbaar wonen en werken er veeeel expats etc. in Phnom Penh. Of was het wellicht de gratis rode en witte wijn en andere drank en heerlijke hapjes die geserveerd werden waar men op af kwam (net als ik :-). Heerlijk zeg, zowaar weer eens een lekker glas goed gekoelde witte wijn. Niet gek. Het feest bleek uiteindelijk te gaan om de lancering van het kookboek waar ik voor kwam.

 

Skinnydippen bij Elsewhere!

Tegen een uur of 21:00 was de grootste feest toestand wel een beetje voorbij en om te voorkomen dat de Nederlanders weer de naam zouden als laatste het podium te verlaten besloot ik met goedgevulde maag mijn stalen ros weer te bestijgen. De vrijwilligsters die ik tijdens de kookcursus had ontmoet hadden namelijk nog een vrijdag-avondtip gegeven: "Elsewhere". En nee, ik werd voor de verandering niet met een kluitje in het riet gestuurd zoals de naam wel doet vermoeden. Elsewhere is "the place to be" voor hippe jongeren tussen de 20 en 40 in Phnom Penh en dan met name ook weer expats etc. De club betrof een grote villa met een enorme tuin er omheen met een mooi zwembad. Een en ander mooi verlicht en een gave bar onder het gebouw waar je van White Russian t/m Long Island Iced-tea kon bestellen. Zo op het eerste gezicht meer een Amerikaans schoolfeestachtig iets dat je nog wel eens in films tegenkomt maar wel errug gezellig. Ook hier was ik gelukkig niet de enige toerist. Een club Canadezen kwam ook op de geruchten af dat het hier op vrijdag erg gezellig moest zijn.

 

DJ's achter kippengaas @Heart of Darkness

Nog een uur of wat besloten we dat het tijd was voor wat ruiger werk. De beruchte "Heart of Darkness" zou bezocht gaan worden. Oud Vietnam veteraan Laury die ik tijdens de kookcursus had ontmoet had me nog gewaarschuwd "It's a trouble place, and the best way to stay out of trouble is not to get into trouble" of zoeits. Dit had met name te maken met het gevoerde deur-beleid. De lokale criminelen werden wel gefouilleerd maar hun bodyguards niet. Nu voelde ik me geen crimineel en hadden we geen bodyguards en dus hadden we bij binnenkomst geen last om de vier man sterke club grote kale Cambodjanen voorbij te komen.

Eenmaal binnen deed de club me meer aan een slecht ingerichte Saloon uit een vervlogen Clint Eastwood klassieker denken dan aan de nachtclub waar je geweest moest zijn in Phnom Penh. De rest dacht er net zo over en na een paar drankjes reden we weer terug naar Elsewhere waar de stemming er inmiddels goed in zat. Dit werd bevestigd door een andere Canadees die weliswaar gekleed in t-shirt maar met verder helemaal niets aan but-naked het zwembad in dook en er weer uit kwam om er vervolgens nog een paar keer in te duiken. Cambodjanen zijn blijkbaar toleranter dan ik had verwacht want onze bilnaad-sjaak mocht nog een tijdje in adams-kostuum rondlopen voordat hij gesommeerd werd een vijgenblad voor zijn jodokus te hangen.

 

Van Phnom Penh naar Sihanoukville

Na deze spraakmakende avond en nog een fietsdag zat het er op voor mijn in Phnom Penh. Na Phnom Penh ben ik met de bus naar Sihanoukville vertrokken alwaar ik dus eigenlijk wilde beginnen met het ontspannen waar ik helemaal bovenaan over begon. Sihanoukville is echter erg veranderd in 3 jaar (in 2004 was ik hier ook al). Rij aan rij staan de strandstoelen inmiddels opgesteld en het strand is overbevolkt. Niet echt het beeld dat je bij een rustige tropisch Cambodjaans strand hebt. Na een brommer gehuurd te hebben en de andere 4 stranden bekeken te hebben besloot ik om de volgende dag direct op te krassen richting plan B: Koh Chang in Thailand.

 

Mietersvlug van Sihanoukville naar Koh Chang

Op Koh Chang was ik al twee maal eerder geweest en beide keren was het me ondanks het opkomende toerisme erg goed bevallen. Op dus naar het beste alternatief dat voor handen was. Zo gezegd, zo gedaan: stukje brommer, stukje boot, stukje bus, stukje boot, stukje taxi en je zit in een beach bungalow bij Siam Huts op Lonely Beach. De komende dagen ga ik het hier wel ff uithouden als de kokosnoten tenminste blijven hangen want tijdens m'n middag-massage kwamen er twee dwars door het rieten dakje van de massage salon naar beneden zeilen. Op eilanden zoals dit overigens doodsoorzaak nummer 1. Toch maar een helm op morgen?