Vrijwel iedere reiziger neemt een smartphone mee op reis. Ter plaatse ben je meestal afhankelijk van een wifi verbinding van een guesthouse of restaurant. Indonesië beschikt echter over een prima mobiel netwerk met 3G en 4G dekking.
Je kunt er natuurlijk voor kiezen om nog steeds gebruik te maken van een wifi verbinding. Maar wanneer je net even wat meer flexibiliteit wilt hebben dan kun je in Indonesië beter een prepaid simkaart kopen.
Waar koop je zo'n prepaid simkaart
Ik kwam zelf in Banda Aceh voor het eerst een promotie verkoopstand tegen van de grootste mobiele provider van Indonesië, Telkomsel. Ik kocht bij deze stand een prepaid simkaart met maar liefst 12 GB internet tegoed. De prijs voor deze prepaidkaart was omgerekend nog geen € 6. Verkooppunten vind je in vrijwel iedere belshop in Indonesië. En die vind je weer in ieder gehucht.
Wat mij betreft hoef je in Indonesië dus nooit meer op zoek naar het wifi password van het guesthouse of restaurant waar je net gearriveerd bent. Dit scheelt een hoop tijd en het mobiele netwerk is vrijwel altijd een stuk sneller dan de plaatselijke wifi-verbinding van je guesthouse of resort.
Hoe werkt het
Eigenlijk kinderlijk eenvoudig. Je wisselt je simkaart en kunt direct gebruik maken van je nieuwe kaart. Er zit geen wachtwoord op je simPATI simkaart. Het kan wel zijn dat je je simkaart dient te registreren. Dat gebeurt dan al in de shop waar je je simkaart koopt. Tot nog toe ben ik daar eigenlijk altijd mee geholpen geholpen en is me nooit om een paspoort of iets dergelijks gevraagd. Maar dit kan je dus wel gevraagd worden.
Whatsapp'en met je Nederlandse nummer
Ondanks dat je een andere simkaart in je toestel stopt, kun je gewoon blijven whatsapp'en met je Nederlandse nummer. Whatsapp vraagt na de simkaartwissel namelijk welk nummer je wilt gebruiken. Whatsappen met je nieuwe tijdelijke Indonesische nummer kan dus ook. Maar dit is niet noodzakelijk en zou ik dus niet doen. Super handig dus!
Nadelen van de prepaid simkaart
Het enige nadeel dat ik heb kunnen ontdekken is dat je apps of websites soms om extra codes vragen bij inloggen of het doen van een betaling. Een betaling met mijn Paypal-account moet ik bijvoorbeeld altijd bevevestigen met een code die ik per sms ontvang. In dat geval moet ik specifiek voor die betaling heel even mijn eigen simkaart in m'n mobiele telefoon doen. Anders ontvang ik de code niet. Maar dat is me per reis hoogtuit twee keer gebeurt.
