Alleen op reis door Azië
Het leuke van backpacken in je eentje door Zuidoost Azië is dat:
- Je veel andere alleen reizende backpackers tegenkomt
- Deze vaak dezelfde richting op reizen als jij
- Je daar bovengemiddeld vaak een leuke klik mee hebt
Sta je open voor contact? Dan zul je dus zelden alleen zijn tijdens je reis. Zo kom je in een bus, trein, je guesthouse, restaurant en bij bezienswaardigheden makkelijk andere backpackers tegen. Een gesprek is makkelijk gestart. Bijvoorbeeld door te vragen of iemand net is aangekomen, de bezienswaardigheid net heeft bezocht of het leuk vindt om te vertellen wat hij of zij dit ervaren heeft?
Zo kom je er makkelijk achter wat voor persoon iemand is of je daar een klik mee hebt en wellicht zelfs interesses ontdekt die overeenkomen. En dat kan zomaar tot een leuk gesprek tijdens het avondeten leiden of een lange avond gevuld met de meest uiteenlopede gespreken in een barretje langs de Mekong rivier of het doden van de tijd tijdens een lange busrit van Mandalay naar Yangon.
Nooit alleen tijdens je reis
Tijdens vrijwel alle reizen die ik ´alleen´ heb ondernomen, heb ik kamers gedeeld met mensen van allerlei nationaliteiten. Samen reizen is in Zuidoost Azië overigens zeker niet noodzakelijk om veilig te kunnen reizen. Je komt tijdens je reizen ook veel alleen reizende dames tegen. Ik heb nog nooit een verhaal uit eerste hand van een dame gehoord die iets vervelends heeft meegemaakt in Zuidoost Azië.
Nog niet helemaal overtuigd? Dan heb ik nog wat links naar blogs van andere backpackers die hier over geschreven hebben:
Ouders die achterblijven
Tja, je zoon of dochter is net 18 jaar en heeft het idiote plan om in zijn of haar eentje of met een vriend/vriendin door het levensgevaarlijke Zuidoost Azië te gaan backpacken. Althans, dat is het beeld wat ouders nog wel eens hebben die zelf nog nooit in Zuidoost Azië of überhaupt niet buiten Europa (of erger, niet buiten Nederland) gereisd hebben.
Om u als ouder een beetje gerust te stellen het volgende: Sinds 2003 reis ik jaarlijks door Zuidoost Azië en heb in al die jaren nog nooit iets gehoord van mensen die iets is overkomen v.w.b. aanranding, overvallen of wat dan ook. Ik beschouw Zuidoost Azië als een van de veiligste gebieden op onze aardkloot. Van de lokale bevolking hoef je het minst te duchten, die zijn super aardig, vriendelijk en behulpzaam. En hoe verder van een grote stad verwijdert, des te aardiger de mensen zijn. In the middle of nowhere staat meestal garant voor de liefste mensen en mooiste reiservaringen. Internet is nog lang niet overal verspreid in Zuidoost Aziatische landen. Hoort u dus een aantal dagen niets van uw zoon of dochter, raak niet direct in paniek. Stroom valt regelmatig uit, computers of Skype-headsets zijn soms kapot. Of uw kind ligt gewoon nog even lekker ergens te slapen.
Maak samen afspraken desgewenst maar als uw zoon of dochter graag de wereld wil verkennen, wie bent u dan om die ontdekkingsdrang in de weg te staan. Colombus flikkerde ook niet van de aarde af.
Tips voor thuisblijvers / ouders van (jonge) backpackers
- Leef je in in de ander. Je kind gaat alleen op pad naar Zuidoost Azië. Dat doet hij waarschijnlijk niet om iedere dag contact met het thuisfront te willen hebben. Gun je kind de vrijheid
- Leef je als kind ook in in je ouders. Als je voor het eerst zo'n verre backpack-reis maakt dan zou jij het ook prettig vinden om te horen dat iemand veilig is aangekomen
- Doe vooraf een beetje huiswerk. Ga je bijvoorbeeld naar 3 weken naar Myanmar, dan kan het best zijn dat je 3 weken geen contact hebt met je ouders als het tegenzit (de militaire junta trekt de communicatie stekker er nog wel eens uit). Als je dat vooraf doorgeeft weten je ouders dat in elk geval.
- Wil je mensen thuis op de hoogte houden dan kun je op veel plekken in Zuidoost Azië gewoon e-mailen, bellen via Skype of je blog bijhouden
- Hou je een blog bij? Dan krijg je ook reacties van vrienden en familie. Niet reageren op reacties kan erg onpersoonlijk overkomen
- Brother Louis
