
Keep calm and curry on in Galle
Als meestgebruikte vervoermiddel voor lange afstanden, zijn treinen in Sri Lanka zoals je ze verwacht. Ze zitten ramvol en er hangen geuren en luchtjes waarvan je de herkomst niet altijd wilt weten.
Het treintraject Colombo Galle is stijf langs de kust aangelegd. Op veel plekken scheidt hooguit een rijtje huizen de rails van het strand. En omdat na een uurtje en diverse stops vrijwel iedereen een zitplek bemachtigd had, kon ik ook nog iets zien van dat meesterlijke uitzicht.
Koloniaal Galle
Na 2,5 uur stond ik op station Galle. Een stadje dat door zijn koloniale bouwpracht een vermelding op de Unesco werelderfgoedlijst verworven heeft. Galle was voor onze VOC-voorvaderen van strategisch belang voor de handel met het oosten. Vanuit een fort met maar liefst zes hoeken werd alles dat op zee te dichtbij kwam en niet naar handel riekte aan puin gekanoneerd. Althans, zo stel ik me voor dat het gegaan is.
Wat er aan dat concept niet klopte is me nog onduidelijk, maar op een gegeven moment waren het toch weer de Britten die de Hollanders eruit geknikkerd hebben. Weer...omdat dat ook al gebeurde met delen van Maleisië , Kochi in India, Zuid-Afrika en New York. Maar laten we de Britten hier geen al te groot podium geven. Galle staat in elk geval tjokvol mooie ouwe pandjes, kerken, een vuurtoren en wordt omgeven door een joekel van een muur die je in 1,5 uur rond kunt lopen onder het genot van een verkoelende zeebries.
Wil de echte spice master opstaan?
Behalve bouwkundige hoogstandjes bleek Galle ook de plek om mijn lichtgewicht koksmuts uit de rugzak te toveren. Ik ontdekte namelijk een bord met "cooking workshop @ the original Mama's Fort Galle" op de hoek van een steeg. Bij de geplande workshop voor de volgende dag bleek nog plek voor me te zijn.
Na het inschrijven liep ik 's avonds door het stadje en kwam ik vreemdgenoeg een restaurant tegen met dezelfde naam en een soortgelijk promotiebord buiten tegen. Ook deze tent beweerde "the original Mama's Fort Galle" te zijn. Om uit te zoeken wie van de twee mama's nu de echte moeder der spice masters was, vroeg ik of ik mama kon spreken. Mama bleek er "toevallig" even niet te zijn. Verder werden er geen kookworkshops meer gegeven want "de keuken was inmiddels te klein". Heerlijk vaag, en handig bord ook.
Ready steady cook in Galle
De volgende morgen gingen we met mama's dochter en nog drie andere kookgenoten naar de markt om verse ingrediënten te kopen. Altijd een goed teken dat je zelf ook nog wat mag doen. Het was me al eens overkomen dat de ingrediënten voorgesneden klaar stonden, de "chef" alles in een pan smeet, strontgaar kookte en je 1,5 uur later na afgifte van je inschrijfgeld weer buiten stond...zonder recepten.
Niets van dat alles bij mama's die grondig te werk ging. Veel uitleg en ondanks wat gebrekkig Engels werd alles duidelijk t.a.v. hoeveelheden en de volgorde van de diverse stappen. Receptenboekjes waren helaas op dus iedereen schreef zich een ongeluk.
Srilankaanse gerechten blijken kinderlijk eenvoudig te bereiden te zijn. Ieder gerecht had een kooktijd van hooguit 10 minuten. In twee uur tijd maakten we negen gerechten waarvan zeven curries.
Gecertificeerd spice master
We bleken ons niet alleen voor onszelf uit de naad te kokkerellen. Onze creaties werden samengevoegd en bleken simpelweg het lunchbuffet op te gaan waar betalende gasten van kwamen smullen. Vanzelfsprekend snoepten we zelf ook flink mee en gaven we de bediening veelvuldig de complimenten voor de chef(s) door.
Handig en rete commercieel concept, verdienen aan zowel het laten maken als het verkopen van de gerechten!
Als bewijs van deelname ontvingen we ook nog allemaal een s-c-h-i-t-t-e-r-e-n-d certificaat waarbij ik mezelf nu officieel curry spice master mag noemen van mama.
Op naar de Costa del Lanka
Na alle culinaire inspanning en cultureel te hoog gegrepen culturele zaken, lijkt het me een puik plan om even bij te gaan komen op één van de vele Srilankaanse stranden die de zuidkust hier rijk is. Op naar Mirissa voor een duik en zeker ook wat gesurf! Keep calm and curry on!
- Brother Louis