Spekglad in Varkala
Of eigenlijk in Kovalam maar daar ben ik niet meer, dus dat telt niet. Wat was er dan zo spekglad? Laat ik beginnen bij het begin. Ken je dat, dat je trek hebt ik een lekker stukkie vlees ofzo, laten we lamskoteletten als voorbeeld nemen (volgende keer pak ik Tahoe hoor Bassie :-). Om de boel extra smaak te geven hang je een en ander in een zalige marinade. Je begint met bakken en na het bakken hou je dan van dat heerlijke braadvocht over. Ok, heb je 'm? Bij ons brouw je daar dan een lekker justje van of je kiept het direct over je vlees. In India heb je nog een tweede optie voor het residu. Je laat het door een filter lopen, je klus een saai betonnen hutje, knalt er een massagetafel in (zonder zo'n lange rol papier die je bij de dokter hebt zodat je in elk geval op een schoon stukkie tafel komt te liggen!), en gaat er mensen mee masseren. Ayuverda noemen ze dat met een duur woord. Daar doen ze ongeveer alles mee hier. Ayuverda restaurants, massages, maaltijden noem maar op.
Ranzige massage in Kovalam
Die massage werkt als volgt: je gaat een duister kamertje in met een paar kaarsen (elektriciteit ligt hier om het half uur ff plat, dus wel strak geanticipeerd van dit boys hier), en je ziet twee schaaltjes staan. Allebei zijn gevuld met verschillende olie. De grootste bevat het goedje wat ik hierboven beschreef, ruikt dus naar braadvet met lekkere kruiden, is donkerbruin tegen het zwarte aan en erg warm van temperatuur. Het tweede bakje bevat een heldere olie. Ik werd gesommeerd op een krukje te gaan zitten, de massage-baghwan pakt het kleine schaaltje met de eerste Ayuverda-olie en flikkert de bende onderste boven in m'n zojuist gewassen haar (je wilt toch ook niet al te zweterig bij zo iemand aankomen). Ik schrok met te pletter. Het voelde alsof iemand een rauw ei op m'n hoofd kapot duwde. En dus zat ik daar met een gevoel alsof het stuif me langs de oren naar beneden liep (BWAHHHHAH). Na een minuut of 10 allerlei vreemde fratsen op hoofdniveau uitgespookt te hebben mocht ik op de massagetafel gaan liggen. Toch een ranzig idee dat er niet iets ligt wat gewassen wordt (handdoekje ofzo?!). Enniewee, nu het bakje braadvet. Je zou verwachten dat ie een beetje op z'n handen doet en dat beetje bij beetje gaat gebruiken maar nee (hoe kan het ook anders); alles werd keurig in één keer verdeeld over m'n lichaam. Overal vettigheid en over je hele lichaam de geur van gegrilde Lamskoteletten....ARIELEKST!! Ik ben behoorlijk wat massage-taferelen uit Zuid-Oost Azië gewend maar deze kende ik nog niet en had ik dit vooraf geweten dan had ik het wellicht gelaten zo. Maar ja, gedane zaken nemen geen keer of zoiets. Ik mocht bij wijze van uitzondering m'n ondergoed aanhouden van de beste man (je gaat daar toch niet aan jean-et-alleman je hele hebben en houwen..... uhm je begrijpt me wel denk ik :-). M'n boxershort was inmiddels ook redelijk doordrenkt met het braadvet en toen ik met een tweede handdoek het overtollige vet probeerde weg te krijgen bleek ik daar niet echt succesvol in geweest te zijn. Dus ook broek en shirt aan de braadlucht. Echt ranzig gewoon mensuh! En na een dubbele douche was m'n haar nog zo vet als emmer reuzel.
Mooiste strand van India? Not!
Waar gebeurde dit allemaal eigenlijk? In Kovalam, naar verhalen uit de "Trotter reisgids" in bezit van het mooiste strand van India. Laatste druk in 2006 en zo zie je maar hoe lang het duurt voordat de verkregen informatie ook daadwerkelijk in print verschijnt. Want, tijdens de Tsunami eind december 2004 was het mooiste van het strand vernietigd door moeder natuur. Daarnaast stond de boulevard bomvol met betonnen toeristenschuren, waren toeristen en locals buitengewoon stil (groeten mekaar amper, laten we het vooral niet gezellig maken!). Iedereen heel erg op zichzelf en dat maak het lastig om contact te maken. Ik voelde me dus niet echt bijzonder thuis in Kovalam en dus ben ik gisteren terug gereisd met de bus naar Trivandrum iets ten noorden van Kovalam. Van daaruit met de bus weer verder naar Varkala waar ik nu dus ben. Varkala bevalt veeeel beter. Het strand is geen strand zoals in Thailand, maar het ziet er verder prima uit, erg ontspannen sfeer en het strand in Varkala wordt omgeven door enorm kliffen van een meter of 7 hoog schat ik in. De kliffen hebben een rood/bruine kleur wat bij zonsondergang prachtige taferelen geeft. Gisterenavond met een clubje mensen naar een oude man zitten luisteren die mysterieuze Indiase klanken laat schallen onder begeleiding van wat geluiden uit een elektrisch apparaat. Lastig te omschrijven maar erg mooi en past helemaal bij de omgeving hier.
Varkala, echt een vééél mooier strand
Gisterenavond met wat mensen hier in Varkala lekkere visjes van de barbecue gegeten. Botervis van de grill, enorm lekker!! Bier wordt hier trouwens, zoals ik al van Rogier en Bastienne had begrepen in lelijke wit-met-paardenhoofden hoge aardewerk pullen geschonken en de fles wordt aan tafel gebracht gewikkeld in krantenpapier. Officieel mag hier geen alcohol geschonken worden. Gisterenavond hadden we een zelfde soort "opstelling" maar dan werd het bier in een grote witte aardewerk theepot geschonken onder het mom van "special tea". Whatever, als je maar bier schenkt het is hier namelijk verdraaid warm. Ondanks het "koele" seizoen is het overdag 30 graden maar aan zee gelukkig met een fijne zee-bries.
Varkala ligt trouwens, net als Trivandrum en Kovalam in de provincie Kerala. Dit is een van de zuidelijkste delen van India, bijna in het puntje onderaan dus. Wat is hier opvallend? De provincie/deelstaat is als enige in India communistisch. Op straat dus vele rode vlaggen, hamers, sikkels, afbeeldingen van Lenin en ook mijn held Ernesto "Ché" Guevara. Gek om te zien. Ergens in ik geloof 1957 hebben oproerkraaiers hier de hoofden van de landlords afgehakt en op speren langs de weg gezet. Een uiting van onvrede zullen we maar zeggen. Verder heb je hier naast Hindu's en wat loslopende Moslims ook nog behoorlijk wat Christenen. Heb zelf al een kerkhof gezien. Vreemde combinatie zo ver van huis maar onkruid (lees: communisme :-) kruipt waar het niet gaan kan natuurlijk. Jan Marijnissen zou hier waarschijnlijk z'n vinger bij aflikken. Ik zie voor hem ook nog wel plaats op een of ander vlag met een sikkel in z'n fikken.
Mashup Mumbai
Hoe liep het verder trouwens af in Mumbai? Prima eigenlijk. Op zondag was de sfeer al wat meer ontspannen en zag je al een paar extra toeristen lopen. De actie was voorbij, de pers was grotendeels dus vertrokken. Op een TV-ploeg van de VRT na overigens die waarschijnlijk een vliegtuigje hadden gemist ofzo want ze waren later dan ik aangekomen. Toen was de "fun" al over zegmaar. 't Blijven ook Belgen hè. In Mumbai heb ik ook de Chor Bazaar nog bezocht op zoek naar een mooie antieke klok. Echt gave dingen gezien voor een prikkie dus ik ga m'n zus nog ff vragen of ze wat tips heeft om te zien hoe ik echt van nep kan onderscheiden :-). Verder voelde ik me in Mumbai en Kovalam iets te vaak net ff te veel opgelicht. Dat je net te weinig wisselgeld terugziet op je schoteltje, je genaaid wordt met de registratietijd van Internet etc. Nu gaat het om kwartjeswerk dus je denk waarschijnlijk "waar hebben we het over!?" maar 't gaat mij natuurlijk om het principe: openheid en transparantie (zo was het toch Paul :-). Maar dat poetsen we dan maar ff weg onder de noemer "cultuur".
Dusssss, nu heerlijk in Varkala. Ik blijf hier nog wel een paar dagies, effe wat acclimatiseren. Kookcursusje volgen geloof ik en een toertje maken op een echte Enfield! Hopelijk vergaat me dat beter dan de brommer die we gisteren tijdens een busrit van Trivandrum naar Varkala frontaal op een tegenligger zagen klappen. De tegenligger betrof een flinke personenwagen die aan het inhalen was. Niet handig maar leg ze dat hier maar eens uit. Ze halen in als gekken, waar je nog geen theelepel tussen zou durven leggen past ineens toch nog eens truck en je hoort telkens net niet het geschuur van metaal-op-metaal zegmaar. Veel boeiende, spannende en geweldige belevenissen dus.
