Voorbereiden op de Rinjani Vulkaan op Lombok

Al dat zand tussen de bilnaad en overige tere lichaamsdelen gaat na zo'n dag of vier toch enigszins vervelen. En dus ben ik vanmorgen vertrokken van Gili Trawangan. Donderdagmiddag waren Rick en Cyntia aangekomen. Ik had ze de naam van mijn resort weliswaar ge-smst, maar had niet verwacht dat ze bij toeval zomaar in de bungalow direct naast mij ingecheckt zouden zijn. Wel erg lachen natuurlijk en na een traditioneel "Hé Van Pilshoven, ga es bier halen man!!" doken we het strand op met wat koude pretcylinders. 

 

Lekker duiken op de Gili's

Na mijn middagduik bij Manta Dive waar we ook weer zeeschildpadden hadden gezien en de nodige biertjes met Rick en Cyntia besloten we een vorkje te gaan prikken.

In de tent naast ons restaurant brak rond een uur of 22:00 een feestje los waar we na het eten nog maar even zijn gaan kijken. Wat je wellicht niet direct verwacht tijdens zo'n feestje is dat er rustig een live optreden van DJ Tiësto tijdens Koninginnedag of een cd van de band BLØF& wordt aangezet. De Nederlandse producties zitten behoorlijk in de lift dus.

Tot hoe laat het feestje duurde weten ik niet meer maar de muziek was in elk geval tot laat in de wijde omtrek te horen. Wij mazzel dat Warna Cottages & Bungalows flink wat verderop lag en we dus rustig konden gaan pitten. 

 

Surfen voor beginners op Gili Trawangan

Zaterdag en zondag zijn verder betrekkelijk rustig verlopen. Lees; we hebben geen moer uitgevreten. Op snorkelen en een poging tot ssurfen na dan.

Dat surfen was nog best riskant. Althans voor mij als minder beoefde surfer. En aangezien je hier eerst 100 meter over dood koraalrif met haarscherpe schelpen de zee in moet lopen met je surfboard en de zee daarachter nog steeds vrij ondiep is heb ik helaas maar een paar keer op m'n board kunnen staan. Iets meer oefenen voor vertrek volgende keer haha!

 

Snorkelen met een zeeschildpad

Het snorkelen verliep een stuk beter. Rick bleek niet zo'n zwemmer te zijn, maar dat snorkelen vond hij top. Hij was niet uit het aquarium weg te slaan. Tijdens het snorkelen kwamen we een zeeschildpad tegen bij een koraalrif.

We konden op een paar meter afstand van het dier komen, erg indrukwekkend. Het dier was ongeveer een meter lang schat ik. Af en toe kwam hij naar de oppervlakte om adem te halen en hoorde je heel zachtje het uitademen.

Een ander stel dat op hield met snorkelen gaf me nog een waterflesje gevuld met nat brood. Superleuk om bij een koraalrif beetje voor beetje leeg te spuiten op vier meter diep zodat er hele zwermen prachtige vissen op me af kwamen. De regen en het onweer maakte uiteindelijk een einde aan de snorkelpret. 

 

Wandeltochtje op Gili Trawangan

Gisterenmorgen heb ik nog het halve eiland bezichtigd te voet. Niet echt heel spannend overigens. Wat een dorre bedoening is het binnenland van Gili Trawanga. Kaal, stoffig, hier en daar een partij kokospalmen en wat koeien en geiten, kapotte hutjes van de plaatselijke bevolking en aan de westkust van het eiland hier en daar een bouwklare kavel die ligt te wachten om bebouwd te worden met het volgende resort.

Je hoeft geen glazen bol te hebben om te zien dat binnen een jaar of vijf Gili Trawangan er hetzelfde uit zal zien als Kuta Beach op Bali, het Lloret de Mar van Indonesië zegmaar. 

Ik kwam op mijn tocht ook nog een schitterende villa tegen. Deze blijkt eigendom te zijn van een Zweedse kerel die daar één keer per jaar langs komt. De rest van het jaar is het een zeer luxe design hotel met vier kamers. Kamers kosten $75 per nacht, voor lokale begrippen een enorme bak met geld. Voor dat geld mag je met paard en wagen van de oostkant waar alle boten aankomen, in de brandende zon naar de westkant over een mul zandpad.

Gisterenavond hebben we als afscheid van Gili Trawangan, onze tanden gezet in een enorme kreeft van de barbecue. Wat een apparaat zeg en wat enorrum lekker! Na de nodige knuffels en handenschudderij nam ik afscheid van Rick en Cyntia die richting Bali zouden vertrekken en ik naar Lombok.

 

Vertrek van Gili Trawangan naar Lombok

Vanmorgen in alle vroegte opgestaan om mezelf klaar te stomen voor een boottochtje naar Bangsai, een kustplaats in het noordwesten van Lombok. Daar werd de bootinhoud per minibus naar Senggigi gebracht. Senggigi is de populairste badplaats van West-Lombok.

Ik vond een slaapplek bij Lina Cottages. Eindelijk weer douchen met gewoon water, en nog warm ook! Op Gili Trawangan was er geen gewoon water, alleen brak zeewater waar je dus ook je tanden mee poetst. Dit voelt toch weer een stuk schoner. En ik heb me zojuist alweer beurs laten kneden op een stoel door twee oude Lombokse dames, een soort synchroon masseren zegmaar.

 

Voorbereiding op Gunung Rinjani

Die massage had ook een belangrijk doel. Morgen ga ik namelijk voor het eerst van mijn leven een vulkaan beklimmen. Dat vulkanen beklimmen is een dingetje in Indonesië. Ze hebben er namelijk genoeg van. Op veel eilanden kom je er eentje tegen, soms zelfs meer.

Lombok is habitat van  Gunung Rinjani. Met 3.726 meter ook direct de hoogste berg van het eiland én de op één na hoogste berg van heel Indonesië.

Het belooft een fikse tocht te worden. We doen met een klein groepje de tocht van drie dagen en twee nachten. Vroeg op staan, late aankomst dat soort werk. Ik vind het best een beetje spannend eigenlijk. Ik ben nog nooit op die hoogte geweest te voet.

De klim begint ergens rond de 1.400 meter. Gelukkig gaan er een gids en twee dragers mee die tenten, eten en drinken voor ons de vulkaan op tillen. Tot na de beklimming!