
Delerium in Luang Prabang - Laos
Zo, daar zijn we weer. Flink gereisd ondertussen. Het guesthouse in Chiang Khong viel alles mee. Dat is een understatement; het was geweldig!. Prachtig gelegen langs de Mekong. De all-inclusive-deal betrof een bordje curry in Sayan's Easy Bar. De kroegbaas wilde z'n tent echter vroegtijdig sluiten om naar het dorpsfeest te gaan ter ere van de benoeming van het nieuwe districtshoofd. De beste kerel had het verstandige idee om de gehele lokale bevolking tijdens het feest van gratis whiskey te voorzien. Prima idee, dus na het eten ben ik met Sandra, een Duitse dame die met Emmy (ENG.) en Maria (DLD.) al een tijdje samen reist, de boel gaan verkennen.
Lokaal feestje in Chiang Khong
We waren de enige non-locals op het feest dus trokken we veel bekijks. Erg gelachen om het uitspreken van onze namen (en die van hen natuurlijk) en we mochten zelfs nog meedoen in de karaoke competitie. Hebben we gezien onze brakke stemmen toch maar afgeslagen. De volgende morgen gelukkig m'n paspoort weer terug gehad van de visum-boer (toch altijd weer spannend of je dat papiertje weer terug ziet). Doorgesjeest naar de grens en omdat ik een visa-on-arrival had scheelde mij dat weer een wachtrij. Echt een grens was er niet, wel de Mekong van zo'n 50 meter breed (pin me niet vast op een metertje maar dat ding is echt groot....en bruin). Hup naar de overkant en daar ff de pas nog een keer laten zien. Dollars voor kip gewisseld en dus een 2e portemonnee aan moeten schaffen of liever gezegd, geldbox want zo'n pak papier krijg je niet in je portemonnee. Wat mensen bij elkaar getrommeld met het kluppie van gisteren (Emmy, James, Maria, Sandra) en daar kwamen nog wat Zweedse, Noorse en Deense dames bij, geen onaardig gezelschap dus. Verder nog een Canadees stel (Shawn en Karen) en een Amerikaanse jongen (Dash). Met z'n allen boot op de voor 2 dagen comfort (NOT). Houten banken dus na een kwartier een beurse kont en dan nog 2 dagen ....maar goed. Veel lol een prachtige boottocht en aan het eind van de middag kwamen we aan in Pakbeng waar we zouden overnachten.
Nachtje pitten in Pakbeng
Pakbeng stelt niet veel voor, 2 straten met guesthouses en restaurantjes. Na 23.00 geen elektriciteit dus overal kaarsen, ook op straat, erg sfeervol dus. 's Nachts in het guesthouse op de gang toch maar wat kaarsen uitblazen want ze vonkten nogal en het is nogal lastig uit te leggen in het Laotiaans hoe het er in Volendam aan toe ging enige jaren geleden. Prima geslapen en om 9.30 vanmorgen weer met de boot vertrokken.
Vijf van ons hadden een tweepersoonskamer gedeeld om de kosten te drukken en dus hadden er een aantal op de grond geslapen. Dus een aantal rete brakke mensen op de boot die weer 'gezellig' vol gepropt zat. Het weer was gelukkig wat beter dan gisteren toen we op het einde van de middag zelf regen hadden. Vandaag alleen maar mooi weer gehad, bijna geen wolken meer. De regen trekt duidelijk wel (regentijd is tot begin november ongeveer).
Aangekomen in Luang Prabang
En na twee dagen boot kwamen we dan vanavond aan in Luang Prabang. Erg relaxt stadje hier en ik deel een kamer met de twee Duitse dames. 3 pers-kamertje voor $ 6,- dus goed te doen. De baas van het guesthouse was helemaal door het dolle heen want vandaag precies een jaar geleden had de beste kerel z'n pruimen oogst in een paar vaten gestopt. Dat spul is stevig gaan gisten, beetje omgezet in suiker en alcohol en volai, pruimenwijn! Dus de hele middag gratis pruimenwijn zitten tanken, d'r kwamen ook nog wat spring-rolls met lokale pindasaus bij (niet vergelijkbaar met de onze, ergo veel lekkerder). Volgens onze Laotiaanse hotelbaas is het iedere dag zondag ("Today: Sunday, tommorrow Sunday...every day is Sunday my friend!"). Ik hoor hier zojuist naast mij dat een andere gast vanmorgen nog voor het ontbijt al wat Whiskey toegediend kreeg. Spannend ontbijtje morgen dus.
Duits gemiereneukerij
Tijdens het eten met de groep wat gefronste wenkbrauwen gezien (inclusief de mijne) want een van de Duitse dames stond er op dat ze 18.000 kip terug kreeg als wisselgeld. En dat terwijl er al een aantal extra had ingelegd omdat er uiteraard weer iemand tussen zat die zat te verzaken. Ze had 'maar' 17.000 kip terug gehad: 1000 kip is $ 0,10 dus waar lullen we over mensuh!! En dan bestaat er een uitdrukking zoals 'going dutch' (gebruiken buitenlanders als iedereen apart wil betalen). Verander dat dus maar in 'going german' stelletje rukkers. Enniewee, we gaan zo nog ff een pilsner drinken want met dit warme weer vliegt het vocht er weer uit.
- Brother Louis