Schipper mag ik over varen - Thailand

Omdat we toch nog wat dagen de tijd hebben, zijn we vandaag naar de Damnoen Saduak Floating Market geweest. Deze originele drijvende markt ligt op iets meer dan 100km afstand ten zuidwesten van Bangkok in de provincie Ratchaburi.

 

Naar de Damnoen Saduak Floating Market

De Floating Market start iedere dag al rond een uur of 6 in de ochtend. Voor ons betekende dit dan ook dat we enorm vroeg uit de veren moesten. Om half 6 reed een volle minibus dus richting Ratchaburi waar we tegen een uur of 7 aankwamen. Vanaf een kleine parkeerplaats werden we naar de oever van een niet al te breed kanaal geleid die vol met smalle ranke bootjes dreef.

Omdat alle toeristenbootjes zo vol mogelijk werden gepropt kwamen Emlyn en ik bij twee Franse meiden in een boot terecht. Onderweg kwamen we van alles tegen: gezellige ouwe moekes die verse noedelsoepjes voor je klusten, antiek, hoeden, drank, fruit etc. Alles werd verkocht in de smalle bootjes. Telkens was het weer een raadsel hoe iemand die achterin een smal bootje van drie meter lang zit, het voor elkaar krijgt om de inhoud van een doos voorin de boot te tonen, zonder op te hoeven staan. We kochten hier en daar wat fruit en Emlyn een hele lelijke rieten cowboy-hoed met "Amazing Thailand" erop.

 

Knuffelen met een boa constrictor

Op een gegeven moment kwamen we ook nog langs een soort marktkraam aan de kant van de rivier waar een Thaise kerel met een fles drank en een grote mand zat. In de mand bleek een grote boa constrictor te zitten. Voor 20 baht mocht je de glibber om je nek houden. Nu kom je dat niet iedere dag tegen, een buitenkansje dus.

Niet dat het ons echt heel veilig leek want die kerel zelf was dronken. Mocht er iets gebeuren dan was hij waarschijnlijk niet degene die ons ging redden. Living on the edge dus!

 

Kanaaltocht

Na de markt hebben we nog een flinke tocht met de boot gemaakt over de kilometers lange kanalen. James Bond liefhebbers kennen deze kanalen ook uit "The Man With The Golden Gun". Zo nu en dan spotten we nog een waterslang. Pootje baden zat er dus niet in.

Op de terugweg naar Bangkok viel me me op hoe smerig de lucht boven Bangkok eigenlijk is. Toen we de stad zelf nog niet in het vizier hadden, zagen we al wel in de verte een groot bolvormig deken in de lucht hangen. Het deken leek op een wolkendeik in eerste instantie. De mini-bus chauffeur legde uit dat het smog was. In Bangkok vind je in de kranten ook dagelijks een smog-update met het te verwachten smog-gehalte voor die dag per stadsdeel. Echt heel smering.

Gelukkig besef je je dat niet continu wanneer je in Bangkok zelf rondloopt tijdens je reis. Je snapt alleen wel wat beter waarom veel tuk tuk chauffeurs, verkeersregelaars en verkeersdeelnemers een mondkapje dragen.

 

Visum Cambodja opgepikt bij Sawasdee House

Vanavond hebben we ook nog onze paspoorten met daarin ons visum voor Cambodja op kunnen halen bij het Sawasdee House. Om 18:00 uur was er nog niemand te bekennen bij het bureau van de reisgids dat bijna op straat staat. Na een minuut of tien kwam er eindelijk iemand die ons kon helpen. Bleken onze paspoorten gewoon in de bureaulade te liggen waar iedere voorbijganger makkelijk bij had gekund. Maar ja, dat is ook weer Bangkok en we hadden ze gelukkig terug in elk geval. Morgenochtend om 8:00 uur met de mini-bus naar Koh Chang waar we in de buurt nog wat eilanden denken te gaan bezoeken en daarna Cambodja!