
Bumi Bali in Ubud
Na een enerverende vlucht met Malaysia Airlines incl. 1 overstap in Kuala Lumpur, mocht ik na een uur of 18 aan reistijd de Balinese grond kussen. De trein naar Schiphol had ik overigens net gemist omdat ik wat aan de late kant was en een vuilniswagen de tram wat ophield (daarom pak ik nooit de tram naar het station). Maar mijn vriendelijke collega's van Thalys die een paar minuten later langs kwamen, verwelkomden me hartelijk aan boord.
De temperatuur aan boord van het vliegtuig was aan de frisse kant maar met een dekentje prima te doen. De temperatuurschok op Bali was echter stevig. Man man man wat een hitte. Zo'n 10 meter na het verlaten van de stationshal en het nodige ellenbogenwerk langs een kudde taxichauffeurs had ik het zweet in de oksels staan. Maar dat is natuurlijk onderdeel van de tropische charme. Ieder zo z'n eigen geur. En dat kan in dit soort landne altijd handig zijn om je territorium af te bakenen. Bijvoorbeeld op een strand ofzo.
Net buiten het luchthaventerrein werd ik door een chauffeur van een auto zonder taxi-bord aangesproken op de behoefte aan transport. Dat lag in lijn met de tip die ik had gekregen om geen taxi op het vliegveld te nemen maar het terrein af te lopen en langs de weg te kijken om een auto aan te houden. Buiten het luchthavengebied kost de taxi namelijk stukken minder. Chauffeur Katut bood een prima deal aan om me naar Ubud te brengen en dat duurde nog geen uur.
Nu heb je op Bali zo hier en daar natuurlijk nog wat Nederlandse invloeden, dat wist ik natuurlijk wel. Wat ik niet had verwacht is dat ik bij het eerste de beste kruispunt, door een jongen die kranten verkocht, een vers exemplaar van het Noordhollands Dagblad onder de neus geduwd zou krijgen. Toch maar even afgeslagen. Nog geen behoefde aan geneuzel over AOW, DSB of Balkenende's Brussel lobby.
Kamer met uitzicht op rijstvelden
Voor een nachtje knorren in Ubud had ik een tip gekregen om bij Narasoma Homestay een slaapplaats te scoren (thanks voor de tip Carla!). Echt een prima homestay inderdaad! Mooi uitzicht over rijstvelden en superview van de zonsondergang. Lekkere ruime kamer met mooi authentiek houtsnijwerk in de deur, bed, ramen, bureau etc. Tijdens het douchen volgende een oud Aziatische gewoonte: het uitvallen van de stroom. Geen vakantie in Azië voorbij zonder stroomuitval. De zon was aan het ondergaan en het raam van de badkamer stond wagenwijd open. Prima uitzicht dus om al douchende te genieten van de zonsondergang die in de rijstvelden wegzakt.
Kookcursus bij Bumi Bali
's Avonds gegeten bij Bumi Bali Restaurant en daar een heerlijke Saté Platter genoten. Eigenlijk gewoon een soort Nasi Rames speciaal maar dan alles netjes apart op hoopjes en geserveerd op een bananenblad. Bumi Bali bood ook een kookcursus aan. Die heb ik direct maar geboekt en vanmorgen met nog 6 cursisten afgewerkt. Erg leuk en gezellig. Met name de Australische Tanja en Jan waren 2 gezellige rakkers. Een stel wat ik tegen de 60 schat. Hij van origine Schots, inmiddels 25 jaar woonachtig in Australië en een Nederlandse voornaam: prima combi. De cursus bestond uit de volgende gerechten:
- Base Gede (nat kruidenmengesel/bumbu wat voor veel andere gerechten gebruikt wordt)
- Sayur Urab (heerlijk groenten gerecht)
- Tuna Sambal Matah (kort gegrilde tonijn met rauwe sambal, echt super!)
- Opor Ayam (Balinese curry met kip, grof gesneden groenten, Base Gede en kokosmelk)
- Bali Sate Lilit (saté van varkensgehakt vermengd met Base Gede en om een stuk citroengras heen gedraaid, dan beetje grillen)
- Sambal Goreng Udang (zaaaalig gerecht van met Base Gede gebakken grote gamba's, palmsuiker, nog wat gebakken groenten en kokosmelk)
Na de kookcursus ben ik nog even door Monkey Forrest geslenterd wat, jullie raden het nooit, vol met apen zit. Redelijk brutaal allemaal want aan het begin van het bos worden bananen verkocht en apen zijn ook niet echt achterlijk. Mooi tempeltje nog gespot waar wat kerels noeste arbeid verrichtten. Wat een monnikenwerk zeg al dat gepriegel in steen! Puik werk gastuh, petje...uh...hoofddoek af.
Massagetip van een Zen-meester
Al die inspanning van het koken en wandelen was me niet in de koude kleren gaan zitten. En dus was ik weer toe aan een heerlijke massage bij Golden Hands Massage, een tip van Jan en Tanja van de kookcursus.
Golden Hands Massage staat in de top 5 van massage adresjes van Bali, een buitenkans dus en ook Jan's favoriete massageadres. De masseur in kwestie vroeg me nog of ik ergens last van had. Na aangeven dat mijn linker en toen ga ik nog maar even aan dat m'n linkerknie niet 100% is. Ik weet niet wat ze met de knie uitgespookt heeft maar hij irriteert een stuk minder!
Die Jan is wel een mooie gast. Hij blijkt Zen-meester te zijn en zeer bedreven in martial arts. Een soort combi van Steven Segal, Jackie Chan en Rasti Rostelli. Alleen niet qua uiterlijk. Hij doet veel aan yoga en hypnotiseert mensen op verzoek.
Best grappig om te horen wat ie daar allemaal in meemaakt. Ben er nog niet helemaal uit of ik hier helemaal 100% bij bewustzijn achter de pc zit. Dus mocht er wat onzin tussen staan, dan weten jullie waar het van komt. Op naar Gili Trawangan!
- Brother Louis