Niksen op Koh Mak - Thailand

Na een enerverende avond in Ao Bang Bao vertrokken we gisteren dan eindelijk van Koh Chang naar Koh Mak. De boot was niet echt een ferry maar net zoals de boot die ons naar Koh Chang op White Sands Beach had gedropt, meer een vissersboot dus.

De eigenaar van de boot liet zijn kleine aapje als attractie optreden. Het dier griste alles wat enigszins eetbaar was uit je handen en zakken, oppassen geblazen dus. Die tocht was echt heel mooi naar Koh Mak. Onderweg kwamen we nog langs Koh Wai wat er ook erg mooi uitzag. Turkoois-blauwe zee met wuivende palmbomen en bijna verlaten standen met hier en daar een hutje. Als je daar niet ontspannen van wordt! Op Koh Wai werden ook wat mensen van de boot af gelaten. Wij voeren nog iets door naar het zuiden.

 

Van Koh Chang naar Koh Mak

Na bijna twee uur varen kwam Koh Mak in zicht. Net als Koh Wai echt supermooi om te zien en een heel klein beetje groter. Maar die paar vierkante kilometer die Koh Mak groot is, mag nog altijd geen naam hebben. Er bleek nog een kleine pier te zijn. We zwaaiden de boot uit met de vier toeristen die ook aan land waren gekomen hier. We besloten te voet verder te gaan. De beste plek om naartoe te gaan leek ons Ao Kao, een strand dat aan de zuidwest kant van Koh Mak ligt. Koh Mak blijkt alleen maar een paar zandpaden te hebben, op 1 houten (!) auto na geen auto's dus absolute rust....en geen vervoer om je wat sneller te verplaatsen van A naar B in de zinderende hitte. Hier en daar vonden we wat beschutting onder palmbomen waar het hele eiland mee volgeplant staat. Op goed geluk hebben we op een kruising voor het rechter pad gekozen, wat na een paar honderd meter naar links afboog en weer op het linkerpad aansloot. Altijd handig, zo'n shortcut. Na bijna een half uur lopen kwamen we bij Lazy Day Resort (update: inmiddels is dit een schitterend resort, in 2004 was dit nog een zeer eenvoudig backpackers resort met bamboe hutjes) aan. Lazy Day Resort heeft alleen een paar hutten en bamboe cabines. Eén hut is zelfs een enorme wigwam. De enige hut die nog vrij was, was een hut zonder slot op de deur. We besloten de hut te nemen. Op 20 meter van het strand, klein hoofdgebouwtje en zelfs een bijgebouw met toiletten en douches. Op een paar mensen na, geen toerist te bekennen hier. Op-en-top-chillen dus.

 

De attractie van Koh Mak

De enige attractie die Koh Mak heeft is een palmboom met daarin een touw geknoopt. De palmboom staat rete schuin en er zijn wat kleine latjes op de stam getimmerd zodat je makkelijk de boom in kunt klimmen. Met het touw in de hand in de boom kun je bij hoog water zo de zee in slingeren. Erg vermakelijk maar dat is dan ook wel het enige dat je hier kunt doen behalve boeken lezen in je hangmat. Vandaag zijn we een klein ommetje gaan maken. Veel resorts zijn er niet en de afstand naar het volgende resort is vrij flink, dus waren we zo weer een half uur aan de wandel.

We kwamen uit bij Banana Sunset Bungalows. Hier verbleven een backpacker of tien, sommigen al bijna twee weken. Iedere week komen ze een dag naar Lazy Day Resort toe om een dagje te slingeren. Verder wordt er vooral veel genikst Mogelijk dat hun lange verblijf iets te maken heeft met de grote schaal "Chinese herbs, free of charge" die de eigenaar en wat backpackers de hele dag door in grote vloei aan het rollen en roken zijn. Een nog meer ontspannen indruk dan bij Lazy Day Resort in elk geval haha!