Allemamagies Angkor Wat

Allemamagies wat kunnen mensen mooie dingen maken. We zijn inmiddels aangekomen in Siem Reap. Het stadje dat vlakbij Angkor Wat ligt. Volgens vrijwel iedere reisgids is Angkor Wat het hoogtepunt van een bezoek aan Cambodja. No pressure verder.

 

Busrit van Phnom Penh naar Siem Reap

Zolang de busrit van Phnom Penh naar Siem Reap niet representatief was voor wat we in Angkor Wat zouden gaan zien was alles goed. De weg tussen Phnom Penh en Siem Reap is één van de drukste routes van Cambodja. Tel daarbij op dat hier zeer regelmatig een tropische regenbui valt én dat asfalt als wegbedekking deze hoek van Cambodja nog niet heeft bereikt, dan krijg je vanzelf een busrit die een uur of acht duurt. 

Als je dan zo'n rit maakt als local probeer je deze ook zo efficiënt mogelijk te benutten. Daarom vind je hier in bussen bijvoorbeeld vier mensen op twee stoelen en wordt het middenpad en de bagagerekken alsmede het dak vol gestouwd met, kippen, geiten en diverse afmetingen pakketten. De bus speelt direct voor postbode want lang niet alle koopwaar hoorde bij een passagier. Naast beroerde weg door modder en geen asfalt waren de vele stops om pakketten te dropppen en op te halen onderweg dan ook de belangrijkste reden voor het nodige oponthoud.

 

Aankomst in Siem Reap

Rond een uur of 14:30 uur kwamen we aan even buiten Siem Reap. Zoals dat gaat bij toeristische hotspots duiken ter plaatse een handvol van-alles-en-nog-wat-aanbieders op je zodra je de bus uit stapt. Zo ook hier in Siem Reap.

Gids Chin Sophal was degene die het op ons had voorzien. Wat al heel fijn was, was dat hij goed Engels sprak zoals zijn visitekaartje vol trots ook aangaf.

Chin tipte ons Samnark Preahriem Guesthouse als guesthouse om een fijne kamer te scoren. Voor $5,5 kregen we een prima kamer gelegen achter het hoofdgebouw. Chin had als gids ook direct een paar gouden tips voor het bezoeken van Angkor Wat:

 

1. Twee dagen Angkor Wat bezoeken is zat
2. Koop een 3-dagen pas, dat is goedkoper dan 2 losse dagpassen
3. Na 16:00 uur is de toegang gratis

 

Die laatste tip was ideaal want dat betekende dat we NU achter in zijn tuktuk konden kruipen en van de zonsondergang konden gaan genieten. Voor $40 kochten we een three-day pass. Chin kende het tempel complex op zijn duimpje en raadde ons daarom aan om Phnom Bakheng te bezoeken voor de zonsondergang.

Dat meer mensen die tip gekregen hadden bleek wel bij aankomst. De klim naar de op een heuvel gelegen Phnom Bakheng is stevig. Als dieronvriendelijk alternatief kon je ook op de rug van een olifant naar de heuveltop komen al dan niet gepaard met een glas bubbelwijn. 

Maar eerlijk is eerlijk. Het uitzicht bovenop Phnom Bakheng was adembenemend!

 

Along came a spider

's Avonds deden we ons tegoed aan een topmaaltijd in de one dollar street in Siem Reap. Een straat met zuiver eettentjes waar alle maaltijden slechts $1 per maaltijd kosten whahaha hoe briljant is dat! Na de nodige liquide versnaperingen in mening etablissement begaven we ons huiswaarts.

Aangekomen bij onze kamer bij het Samnark Preahriem Guesthouse stopte Emlyn de sleutel in het slot, draaide de sleutel om, deed de deur open en stapte naar binnen. Ik stapte achter hem aan en zocht 'op gevoel' de lichtschakelaar naast de deur.

Het licht floepte aan en Emlyn draaide zich om. "Loe, even niet bewegen nu" zei hij heel voorzichtig. Er bleek een joekel van een spin achter me op de muur te zitten. We besloten om hulp te gaan vragen omdat we geen idee hadden wat voor soort spin het was.

Op de binnenplaats was de nachtbewaking wakker geworden in zijn hangmat. We vroeg of hij wist hoe of wat. Het enige dat hij deed is even binnen loeren om te zien waar we zo'n drukte om maakten. Hij pakte de spin met zijn hand van de muur en smeet het beest naar buiten. Zo lossen ze dat dus op. Nou dat kunnen we volgende keer gewoon zelf dus hahahah.

 

Zonsopgang bij Angkor Wat

Met gids Chin hadden we een deal gemaakt om ons een paar dagen over het Angkor Wat tempel complex te chauffeuren. De volgende morgen zou hij ons in alle vroegte op komen halen om de zonsopgang bij Angkor Wat mee te maken. Maar waar eigenlijk. Het guesthouse had een voorkant. Maar om daar snel te komen moesten we door het hoofdgebouw dat afgesloten was. De achterkant daar konden we ook uit. Maar we konden niet beide kanten in de gaten houden. Na wat op en neer geloop hadden we Chin na een half uurtje gevonden. ZIjn kater bleek van soortgelijke omvang te zijn hihi.

Het was zo rond 4:30 uur eigenlijk best erg fris in een t-shirt met een truitje. Chin's tuktuk maakte immers flinke meters in het holst van de nacht. Na een half uur waren stevig door tuktukken waren we aangekomen bij het pad dat leidt naar de hoofdtempel Angkor Wat. 

Een enorm veld met vijvers links en rechts van het pad gaven de inmense tempel een indrukwekkende en statige entree. En hoewel het nog donker was kon je aan het geroezemoes hoeren dat we duidelijk niet de enige waren.

Het moment dat de eerste zonnestralen de rand van Angkor Wat opsierden was werkelij genomenaal. De tempel en hemel leken in goud gehuld te worden. Wat een mazzel weer zeg. Want een flink wolkendek had het geheel er flink anders uit kunnen laten zien.

 

Van Angkor Thom naar Bayon

Twee dagen lang werden we door Chin van hot naar her gereden. Op het heetste van de dag reden we naar tempel die wat meer beschutting en begroeing om zich heen hadden zoals de beroemde Ta Prohm jungle temple waar filmhelden Indiana Jones en Lara Croft doorheen geslingerd hebben. De tempel is overwoekerd door allerlei bomen en boomstronken.

 

 

Angkor Thom en Bayon waren ook prachtig. Opgeteld hadden we geen tempel willen missen en waren we na twee dagen wel behoorlijk templed-out zoals Chin al had voorspeld. Wat erg leuk was is dat we de New Zealandse Catherine en haar vriendinnen weer tegen kwamen. Hen hadden we leren kennen tijdens het geweldige Oud & Nieuwsfeest in Bokor Hill Station een paar dagen terug.